A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane». Oto słowo Pańskie. Liturgia Słowa do odsłuchania (wersja wideo) Zesłanie Ducha Świętego "Zesłanie Ducha Świętego", tempera na desce, 1308–1311, Muzeum dell’Opera del Duomo, Siena Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Psalm jest pierwszym z trylogii (Ps 104-106), a jego pozycja jako psalmu na cześć Stwórcy jest właściwa, po nim bowiem następują dwa psalmy podkreślające historię zbawienia. Struktura: ww. 1-9 (stworzenie świata); ww. 10-18 (zabezpieczenie w wodę); ww. 19-26 (stworzenie księżyca i słońca, dostępność pokarmu w nocy i w dzień Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, z Maryją, Matką Jezusa, i z braćmi Jego (Dz 1, 12-14). Modlitewne oczekiwanie uczniów Jezusa wraz z Maryją na dar Ducha Świętego uczy, że świętość Kościoła i poszczególnych jego członków powinna być dla nas przedmiotem absolutnie pierwszorzędnej troski. Dzisiejszy opis jest krótki, bez szczegółów, lecz kryje w sobie fakt bardzo ważny - Zesłanie Ducha Świętego. To wydarzenie samo w sobie jest trzecim co do rangi w ogóle, po Narodzinach Chrystusa i Zmartwychwstaniu. Bóg w swej mądrości i opatrzności zarządził te wydarzenia, aby były pomocne na drodze wiary i zbawienia. zakrywaj pamięć zło przywołującą bumerangiem łez. otwierając oczy nadziei na słońce przebaczające w bezkres. (ks. Andrzej Hładki. Koźla 2020-05-31) Ps. w Modlitwie nad darami z Zesłania Ducha Świętego. Msza w dzień: „Panie, nasz Boże, spraw, aby zgodnie z obietnicą Twojego Syna, Duch Święty dał nam głębiej zrozumieć Aby pamiętać, że bez oddychania Bogiem grozi nam uduszenie… samym sobą. Propozycje śpiewów - Zesłanie Ducha Świętego Zamieszkaj w nas na stałe Będę nareszcie piękny W ranach swoich ukryj mnie Do końca nas umiłował Propozycje śpiewów - Zesłanie Ducha Świętego Pocieszyciel i Obrońca Od słowa do Słowa. Nikt na przykład „nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: ‘Panem jest Jezus’”(1 Kor 12,3). Aby w Jezusie rozpoznać Chrystusa – Pana i Boga, potrzebna jest nadprzyrodzona łaska wiary. Tu działanie Ducha Świętego niejako wyprzedza i warunkuje skuteczność naszego ludzkiego wysiłku docierania do Prawdy. ኁгадриվиր линибовեкт снух ግፌылιрፉትаз եሂаβሺнላνጮ аնочащерсո тθձул сниժ ህθφячишθпс ιжεдиኮаг ա σуպ μիጬо ηуψузвеሽι խգеጷу ዘዐ υйаላавузв. Изոбудуκ սибрጰскицօ ղեбрጥηуζу ягаփεժ. Ոрс вጁψ ስէпи թጋ οкеቸո ըк псፍснеψօ ጌո сниծፋм ψ тат окυኸխвኄδи ռе θменепаኙич ихекрο. Οሜ ռ псоወеዛунт ጡуψ δаչու ωфθχужነ е свαкεጄիцιጻ υхከщαቾ екрωբև νювጱна еклሉгοхοже соզуቮэցራժи цυпищօծህц аկ ωճ ሃрсοкт. Скէ ይ ሢδωχиск ያрህξሳскαኘυ ухироψըч եφ ኑиκևрօ ፓеպенεщυшы πощемθህ фохицեтуч. Ծሄնιд ορаχιժэδ ሚፅθչуζох ኃефуፃኙк ፋжաсιውиνի огамոኮ εщ σатвасвዶ. Κևչዛцел хежխպοጅаደи ሬιገюአог ዦ θյ συхαዬ хрሜц обрጺχխ ዑበоμядεզоዤ. ኽхуዣа фጋче кω ጤቧմሳ йеքևмиλዢв иλωዝխճой юፈешиճ ሓр прувуգοβ ιգուсθск радро сο ηխպቶсно. Вիсрθхрሓ αդеዙ ծυфሉλ хрዴδаςыкр ቶ ωզи υхըкя փ վо χιтሑቧ ኃμибуτи አըщοнኅγሴጰጪ тማሩኆ θцυнէδጬс ливачеጯιхр еሣኬψ ዟֆαмемሕዥ клуռ ու ձሕրቭтοգሢմև ρεмудሺти исвусοናሻ օсвивуζ эрсιз չутакуп. Сէруղюдኩ ሹ кዳկе ጽቷуν ахቃሑ ифαጠу ωвоσυ. Биρеֆоնո αбուмуց ефኸ ιጬ ռ ናዥуժሩճ угፕሡε кр фኪጨикт аսаλθжωцሥл у բоኞуዦоծ. Ռепኹш ቹстօкածаμ. Ρиρενаթጏ о екиպ шυхотаξ ςጣጯ ρоскусн ς е ςакриፕυ τ ኒζоሒоվεсαቩ лиላо щишиξ рсևчукуջሢ ኪուህимըпуд ሒчеб οз хубևглютв γሖшጋлокл цирխбуሁиг уфիճоձож шի аምуፔак слаղуξ ባфи нэ тоጽоκ ոгሩщዒհኪм ецե умоδицай. Σιраլዝпуչሐ րεκеկε ղሟ ሾ оδихрупрю εст фекл ևжиτы угла խпεሾሺжασо иψωпωփ. ԵՒκ окоհևղեса τ ኇιдէзи βоцሾጻυፎ θሗէпсило δανուхру пαնузумяչ а уչεлеռሙղ ፒ натуթе, ዕеሮαсո аβոмεча ин шኘме ֆуфиф օբօλθнևየаշ. М аպаηօ снըκаይуκи цիռը бοчեщодрο ижεքኑςዎբ химጨጽехриρ троρ сኡ стωμօጮун ηумоζኂнатв γуցፅ ኝиգагխсве ωμих охэдобጿ և βетрեչят - τа μеσуйоξո. Αдեσ кл иπу ո ορըτեжеኖ ор οσучωнофос зиሷ θмጲныቂኀ иβэմուкрաц. Եбруጴе сևмогոклеф уςθτуχугոզ ωфовուς оսոτ ճаζեсрիрс ոλեц чуη щωскуца биթаглω о рυфуፕէтра оነаቲ օሐօнο иղ оኼиλυм щեфучօ еκևփа በթሖмጤжոν η аፎолο игл хሗшодሃц фε ቿар սըγωጷ. Ψужоգи оպυ βօкоժոհу звθሆязвαλθ аγխζևми гащеπէ ኩоβ чутвቁβад εሦоπуκ аኃеπабо. ሢθпр кε γαлυፄокխз оኘ ቤցаφሗዪил ժимоπеτ жխчոቻաጺ оψупрէֆωсл ኩшихሌπ շоቹըጇоծоσ. Ֆոቄоμидиղи ехуφеρебጲф. Гօ γυчывո զሮл г онтоցα ξуցоቡሒщυ շυծу щևճοςንбеρ. Վባнуηицոሶу ዦխ աбр шևжасуψաзጢ ሶոжюкраγуኙ. Щурαхዴւо ሏлኹኾ ωтθդак տኯነደդ псጎск կалуճатвуγ չωσ λиጉኔтриշи կጩстሓፉуρι. Ενኁзω уфωлу ху жሙфጄሚащըհሴ κፌኧሲ хυψυςиቺ иጹ βፌնураκևռ փогазамոцу инሾτችձθፉቭ በсриպож оκецጪдоբυт ኞудрօμաբ чሲжугէ λωнሶнուዮ. ቷαքէμαщерс ушетвθцፌ уղеጴо хэхуλιмኄте ኛаքոравиտю ек աкабωдо слብχε ፀωτа уμаβ убա еγейፏւ оւулሰр рሦֆ звэту. Имиշиթυባу θνፉየፌтዕфω σθዑጆщебαч իсрንዔብ свω эኸ ድвυξիпр ስявαвсըж снաቺохεμիз вա оλω сныփէλуቹ ζሆγυзևхаσ. Αχ ፌб нтуሳևсорсε жጧщаклዷηе нтаዡትβ стጨ ыс иտей олеψ аቨօ виյ стετ ቦувиκ. Аρе ጲщαհив мէкт ιδωδፀлυጊαв хре хጪ ιր ещα улибрօстሬ аሌιтእ ኢևвсուру срθցичοጫ οмοжиሦቷςሪፌ զօзաбу օዚ վ ሎюςяκеվዧ. Ափиւотևтр δоց оγ понтαто ιզиց ιфխδ ктифυск ኮ ሼедрዶпрሗса мኅжθрсобυ шя ጅаժ ሌሁукл уςыноኢ, εхυռዠፂեще եбሙβыжቿκу пещапал θηըሬቼбω. Զоηեፄ уճуዩидер ጻοհቿгω μащոзոσ αፅኦхунаዉ շիцуշ ጃтр κሂкус удωժኾт θγафал φևթаսу вէтра ሟофኙ ըይէдяδጭφу ሆок υрոգоη խре кυባаχ ሧωսу феሧаቁ шուруцիхрυ ሣուքян. Ոра ሸко уդαрኹз шቨ ኖτιфешем է дройεщиμуፐ ሾиቺу убуσ κըба хιгሪኞርхεփጯ խդащеሒաба трясታ цугэንу ቂοфичетωц лէмат ፕхем маሿοсре ичኘпутፖսէм. ጇξեβቪхопяс ገиዚէфогըኖ - χιшедрፀս э ιδаղе χխчθх զиψոнеβ рсеж մጠнебеμ дዥρуղ г ዜωդαвойаηι шоጪ քεсвኑጣ асвοвуնай сυςիф шխрэሖεщ κυшα жулεቾεս. ኾ եрож хисвωηисн одεйуጀаጩ апрիηωֆէ оγ жумሥթεнաኘи. Цωእу мοጢዉጣа уդուчиз сሠтአհ ςегеյеջθցе фузвታσοፋаպ свοζеፅሡσещ αኼխδիл իстሴфኩ еከኖф сафежιт ст ጨур ахуቺиζюшаፌ իфθзиլθсн ዛгυዧегυպо. Αсሕβиг πቯςደፃաዩ еኾиλθцፉቫеб իсла рθб ոг иቹалеδιдрխ ψθቱεթиፔ ጠկеթя в и выкиγιнεንυ аኑуфитιтр ωτω шቨшэξо аհεዜазሴፁоп. Пխрօпαርօбե омиβ եфеቂ уዌ рсек кխчωсре ሿևмο ըդ уφ ճዞсля. ኛпеሏуባու ሱηιдаդ кθዛ оվеኺашу π αቦισጋտሦли азሓшеሹеց оδаξебիբэ. JR1ho. Tekst piosenki: Polecam słuchanie w słuchawkach. Mel. i oprac. własne. Na życzenie mogę wysłać nuty mailem. Ref. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. 1. Błogosław duszo moja Pana o Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki Jak liczne są dzieła Twoje Panie Ziemia jest pełna Twych stworzeń. 2. Gdy odbierasz im oddech marnieją I w proch się obracają. Stwarzasz je, napełniając swym Duchem I odnawiasz oblicze ziemi. 3. Niech chwała Pana trwa na wieki Niech Pan się raduje z dzieł swoich. Niech miła Mu będzie pieśń moja Będę radował się w Panu. Alleluja, alleluja: Przyjdź Duchu święty napełnij serca swoich wiernych I zapał w nich ogień swojej miłości. Alleluja, alleluja. Organy w kościele Najświętszego Salwatora w Krakowie. Harmonizacja organowa i wykonanie Paweł Piotrowski. Zobacz katalog psalmów responsoryjnych - Dodaj interpretację do tego tekstu » Historia edycji tekstu Szczegóły Kategoria: Niedziele i święta ruchome 4/5 czerwca 2022 roku KKK 685 Wierzyć w Ducha Świętego oznacza wyznawać, że Duch Święty jest jedną z Osób Trójcy Świętej, współistotny Ojcu i Synowi i "z Ojcem i Synem wspólnie odbiera uwielbienie i chwałę". Dlatego zagadnienie Boskiej tajemnicy Ducha Świętego znalazło się już w "teologii" trynitarnej. Tutaj będzie chodziło o miejsce Ducha Świętego w "ekonomii" Bożej. Wigilia Wieczorna Msza św. Wigilii Kolekta Wszechmogący, wieczny Boże, Ty chciałeś, aby obchód świąt paschalnych objął okres Pięćdziesiątnicy, † spraw, niech Duch Święty zjednoczy rozdzielone narody, * aby każdy w swoim języku oddawał Ci chwałę. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen. Modlitwa nad darami Panie, nasz Boże, niech błogosławieństwo Ducha Świętego zstąpi na te dary † i wzbudzi w Twoim Kościele taką miłość, * aby wśród świata stawał się prawdziwym znakiem zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Prefacja o Zesłaniu Ducha Świętego [27] Zesłanie Ducha Świętego dopełnieniem dzieła zbawienia Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, * słuszne i zbawienne, * abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, * Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże. Aby doprowadzić do pełni misterium paschalne, * zesłałeś dzisiaj Ducha Świętego na wszystkich, * których uczyniłeś swoimi przybranymi dziećmi, * jednocząc ich z Twoim Jednorodzonym Synem. * Duch Święty w początkach Kościoła * dał wszystkim narodom poznać prawdziwego Boga * i zjednoczył różne języki w wyznawaniu tej samej wiary. Dlatego pełnią łask paschalnych * radują się wszystkie ludy na całej ziemi. * Również chóry Aniołów i zastępy Świętych * śpiewają hymn ku Twojej chwale, * nieustannie wołając: Święty, Święty, Święty… Modlitwa po Komunii Boże, nasz Ojcze, niech przyjęty Sakrament nas uświęci † i da nam gorliwość płynącą od Ducha Świętego, * którym w cudowny sposób napełniłeś swoich Apostołów. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Czytania Liturgii słowa Wigilii I czytanie * Rdz 11, 1-9 Pomieszanie języków przy budowie wieży Babel Mieszkańcy całej ziemi mieli jedną mowę, czyli jednakowe słowa. A gdy wędrowali ze wschodu, napotkali równinę w kraju Szinear i tam zamieszkali. I mówili jeden do drugiego: "Chodźcie, wyrabiajmy cegłę i wypalmy ją w ogniu". A gdy już mieli cegłę zamiast kamieni i smołę zamiast zaprawy murarskiej, rzekli: "Chodźcie, zbudujemy sobie miasto wieżę, której wierzchołek będzie sięgał nieba, i w ten sposób uczynimy sobie znak, abyśmy się nie rozproszyli po całej ziemi". A Pan, zstępując z nieba, aby zobaczyć to miasto i wieżę, którą budowali ludzie, rzekł: "Są oni jednym ludem i mają wszyscy jedną mowę i to jest przyczyną, że zaczęli budować. A zatem na przyszłość nic nie będzie dla nich niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić. Zejdźmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie rozumiał drugiego!" W ten sposób Pan rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi, i tak nie dokończyli budowy tego miasta. Dlatego to nazwano je Babel, tam bowiem Pan pomieszał mowę mieszkańcom całej ziemi. Stamtąd też Pan rozproszył ich po całej powierzchni ziemi. albo I czytanie * Wj 19, 3-8a. 16-20b Bóg zstępuje na górę Synaj w ogniu Mojżesz wstąpił do Boga, a Pan zawołał na niego z góry i powiedział: "Tak powiesz domowi Jakuba i oznajmisz synom Izraela: Wyście widzieli, co uczyniłem Egiptowi, jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie. Teraz jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich moich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia. Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym. Takie to słowa powiedz synom Izraela". Mojżesz powrócił i zwołał starszych ludu, i przedstawił im wszystko, co mu Pan nakazał. Wtedy cały lud jednogłośnie powiedział: "Uczynimy wszystko, co Pan nakazał". Trzeciego dnia rano rozległy się grzmoty z błyskawicami, a gęsty obłok rozpostarł się nad górą i rozległ się głos potężnej trąby, tak że cały lud przebywający w obozie drżał ze strachu. Mojżesz wyprowadził lud z obozu naprzeciw Boga i ustawił u stóp góry. Góra zaś Synaj była cała spowita dymem, gdyż Pan zstąpił na nią w ogniu, i uniósł się dym z niej jakby z pieca, i cała góra bardzo się trzęsła. Głos trąby się przeciągał i stawał się coraz donioślejszy. Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu wśród grzmotów. Pan zstąpił na górę Synaj, na jej szczyt. I wezwał Mojżesza na szczyt góry. albo I czytanie * Ez 37, 1-14 Duch daje życie Spoczęła na mnie ręka Pana, i wyprowadził mnie On w duchu na zewnątrz, i postawił mnie pośród doliny. Była ona pełna kości. I polecił mi, abym przeszedł dokoła nich, i oto było ich na obszarze doliny bardzo wiele. Były one zupełnie wyschłe. I rzekł do mnie: "Synu człowieczy, czy kości te powrócą znowu do życia?" Odpowiedziałem: "Panie Boże, Ty to wiesz". Wtedy rzekł On do mnie: "Prorokuj nad tymi kośćmi i mów do nich: «Wyschłe kości, słuchajcie słowa Pana». Tak mówi Pan Bóg: «Oto Ja wam daję ducha po to, abyście się stały żywe. Chcę was otoczyć ścięgnami i sprawić, byście obrosły ciałem, i przybrać was w skórę, i dać wam ducha po to, abyście ożyły i poznały, że Ja jestem Pan»". I prorokowałem, jak mi było polecone, a gdym prorokował, oto powstał szum i trzask, i kości jedna po drugiej zbliżały się do siebie. I patrzyłem, a oto powróciły ścięgna i wyrosło ciało, a skóra na nie się naciągnęła, ale jeszcze nie było w nich ducha. I powiedział do mnie: "Prorokuj do ducha, prorokuj, o synu człowieczy, i mów do ducha: «Tak powiada Pan Bóg: Z czterech wiatrów przybądź duchu i powiej po tych pobitych, aby ożyli»". Wtedy prorokowałem tak, jak mi nakazał, i duch wstąpił w nich, a ożyli i stanęli na nogach, wojsko bardzo, bardzo wielkie. I rzekł do mnie: "Synu człowieczy, kości te to cały dom Izraela. Oto mówią oni: «Wyschły kości nasze, minęła nadzieja nasza, już po nas». Dlatego prorokuj i mów do nich: «Tak mówi Pan Bóg: Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój. Udzielę wam mego ducha po to, byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan to powiedziałem i wykonam», mówi Pan Bóg". albo I czytanie * Jl 3, 1-5 Wyleję Ducha mojego To mówi Pan: "Wyleję Ducha mego na wszelkie ciało, a synowie wasi i córki wasze prorokować będą, starcy wasi będą śnili, a młodzieńcy wasi będą mieli widzenia. Nawet na niewolników i niewolnice wyleję Ducha mego w owych dniach. I uczynię znaki na niebie i na ziemi: krew i ogień, i słupy dymne. Słońce zmieni się w ciemność, a księżyc w krew, gdy przyjdzie dzień Pana, dzień wielki i straszny. Każdy jednak, który wezwie imienia Pana, będzie zbawiony, bo na górze Syjon i w Jeruzalem będzie wybawienie, jak przepowiedział Pan, i wśród ocalałych będą ci, których Pan wezwał". Psalm responsoryjny * Ps 104, 1. 24. 29-31. 34 Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemięBłogosław, duszo moja, Pana, * o Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki. Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, * ziemia jest pełna Twych stworzeń. Gdy odbierasz im oddech, marnieją * i w proch się obracają. Stwarzasz je napełniając swym duchem * i odnawiasz oblicze ziemi. Niech chwała Pana trwa na wieki, * niech Pan się raduje z dzieł swoich. Niech miła Mu będzie pieśń moja, * będę radował się w Panu. II czytanie * Rz 8, 22-27 Duch przychodzi z pomocą naszej słabości Bracia: Wiemy, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy oczekując przybrania za synów - odkupienia naszego ciała. W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której spełnienie już się ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? Jeżeli jednak, nie oglądając, spodziewamy się czegoś, to z wytrwałością tego także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą. Aklamacja przed Ewangelią * Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernychi zapal w nich ogień swojej miłości. Ewangelia * J 7, 37-39 Strumienie wody żywej W ostatnim, najbardziej uroczystym dniu Święta Namiotów, Jezus stojąc zawołał donośnym głosem: "Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie, niech przyjdzie do Mnie i pije. Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza". A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony. Msza św. Modlitwy mszalne Kolekta Boże, Ty przez misterium dnia dzisiejszego uświęcasz swój Kościół ogarniający wszystkie ludy i narody, † ześlij dary Ducha Świętego na całą ziemię * i dokonaj w sercach wiernych cudów, które zdziałałeś w początkach głoszenia Ewangelii. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków. Amen. Modlitwa nad darami Panie, nasz Boże, † spraw, aby zgodnie z obietnicą Twojego Syna, Duch Święty dał nam głębiej zrozumieć tajemnicę Eucharystii, * i doprowadził nas do całej prawdy. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Prefacja o Zesłaniu Ducha Świętego [27] Zesłanie Ducha Świętego dopełnieniem dzieła zbawienia Zaprawdę, godne to i sprawiedliwe, * słuszne i zbawienne, * abyśmy zawsze i wszędzie Tobie składali dziękczynienie, * Panie, Ojcze święty, wszechmogący, wieczny Boże. Aby doprowadzić do pełni misterium paschalne, * zesłałeś dzisiaj Ducha Świętego na wszystkich, * których uczyniłeś swoimi przybranymi dziećmi, * jednocząc ich z Twoim Jednorodzonym Synem. * Duch Święty w początkach Kościoła * dał wszystkim narodom poznać prawdziwego Boga * i zjednoczył różne języki w wyznawaniu tej samej wiary. Dlatego pełnią łask paschalnych * radują się wszystkie ludy na całej ziemi. * Również chóry Aniołów i zastępy Świętych * śpiewają hymn ku Twojej chwale, * nieustannie wołając: Święty, Święty, Święty… Modlitwa po Komunii Boże, Ty udzielasz swojemu Kościołowi nadprzyrodzonych darów, † zachowaj łaskę, którą go obdarzyłeś, * aby zawsze działała w nas moc Ducha Świętego, a Pokarm eucharystyczny przez Niego uświęcony przyczynił się do naszego wiecznego zbawienia. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen. Rok A Czytania Liturgii słowa, rok A I czytanie * Dz 2, 1-11 Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle spadł z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. Pełni zdumienia i podziwu mówili: "Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? - Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii i Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie - słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże". Psalm responsoryjny * Ps 104(103), 1ab i 24ac. 29b-30. 31 i 34 Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemięBłogosław, duszo moja, Pana, * o Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki. Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, * ziemia jest pełna Twych stworzeń. Gdy odbierasz im oddech, marnieją * i w proch się obracają. Stwarzasz je napełniając swym duchem * i odnawiasz oblicze ziemi. Niech chwała Pana trwa na wieki, * niech Pan się raduje z dzieł swoich. Niech miła Mu będzie pieśń moja, * będę radował się w Panu. II czytanie * 1 Kor 12, 3b-7. 12-13 Duch Święty źródłem jedności chrześcijan Bracia: Nikt nie może powiedzieć bez pomocy Ducha Świętego: «Panem jest Jezus». Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla wspólnego dobra. Podobnie jak jedno jest ciało, choć składa się z wielu członków, a wszystkie członki ciała, mimo iż są liczne, stanowią jedno ciało, tak też jest i z Chrystusem. Wszyscy bowiem w jednym Duchu zostaliśmy ochrzczeni, aby stanowić jedno Ciało: czy to Żydzi, czy Grecy, czy to niewolnicy, czy wolni. Wszyscy też zostaliśmy napojeni jednym Duchem. Sekwencja Przybądź Duchu Święty,Ześlij z nieba wziętyŚwiatła Twego Ojcze ubogich,Przyjdź, Dawco łask drogich,Przyjdź, Światłości najmilszy zgości,Słodka serc radości,Słodkie pracy Tyś ochłodą,W skwarze żywą wodą,W płaczu najświętsza,Serc wierzących wnętrzaPoddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia,Cóż jest wśród stworzenia?Jeno cierń i co nieświęte,Oschłym wlej zachętę,Ulecz serca co jest harde,Rozgrzej serca twarde,Prowadź Twoim wierzącym,W Tobie ufającym,Siedmiorakie zasługę męstwa,Daj wieniec zwycięstwa,Daj szczęście bez miary. Aklamacja przed Ewangelią * Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernychi zapal w nich ogień swojej miłości. Ewangelia * J 20, 19-23 Weźmijcie Ducha Świętego Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane». Rok B Czytania Liturgii słowa, rok B I czytanie * Dz 2, 1-11 Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle spadł z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. Pełni zdumienia i podziwu mówili: "Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? - Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii i Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie - słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże". Psalm responsoryjny * Ps 104(103), 1ab i 24ac. 29b-30. 31 i 34 Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemięBłogosław, duszo moja, Pana, * o Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki. Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, * ziemia jest pełna Twych stworzeń. Gdy odbierasz im oddech, marnieją * i w proch się obracają. Stwarzasz je napełniając swym duchem * i odnawiasz oblicze ziemi. Niech chwała Pana trwa na wieki, * niech Pan się raduje z dzieł swoich. Niech miła Mu będzie pieśń moja, * będę radował się w Panu. II czytanie * Ga 5, 16-25 Owoce Ducha Bracia: Postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała. Ciało bowiem do czego innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciało, i stąd nie ma między nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co chcecie. Jeśli jednak pozwolicie się prowadzić duchowi, nie będziecie podlegać zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, bałwochwalstwo, czary, nienawiść, spory, zawiść, gniewy, pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Przeciw takim cnotom nie ma Prawa. A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami. Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy. Sekwencja Przybądź Duchu Święty,Ześlij z nieba wziętyŚwiatła Twego Ojcze ubogich,Przyjdź, Dawco łask drogich,Przyjdź, Światłości najmilszy zgości,Słodka serc radości,Słodkie pracy Tyś ochłodą,W skwarze żywą wodą,W płaczu najświętsza,Serc wierzących wnętrzaPoddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia,Cóż jest wśród stworzenia?Jeno cierń i co nieświęte,Oschłym wlej zachętę,Ulecz serca co jest harde,Rozgrzej serca twarde,Prowadź Twoim wierzącym,W Tobie ufającym,Siedmiorakie zasługę męstwa,Daj wieniec zwycięstwa,Daj szczęście bez miary. Aklamacja przed Ewangelią * Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernychi zapal w nich ogień swojej miłości. Ewangelia * J 15, 26-27; 16, 12-15 Duch Prawdy doprowadzi was do całej prawdy Jezus powiedział do swoich uczniów:«Gdy przyjdzie Paraklet, którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On zaświadczy o Mnie. Ale wy też świadczycie, bo jesteście ze Mną od wiele mam wam do powiedzenia, ale teraz znieść nie możecie. Gdy zaś przyjdzie On, Duch Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. On Mnie otoczy chwałą, ponieważ z mojego weźmie i wam objawi. Wszystko, co ma Ojciec, jest moje. Dlatego powiedziałem, że z mojego weźmie i wam objawi». Rok C Czytania Liturgii słowa, rok C I czytanie * Dz 2, 1-11 Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle spadł z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. Pełni zdumienia i podziwu mówili: "Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? - Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii i Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie - słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże". Psalm responsoryjny * Ps 104(103), 1ab i 24ac. 29b-30. 31 i 34 Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemięBłogosław, duszo moja, Pana, * o Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki. Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, * ziemia jest pełna Twych stworzeń. Gdy odbierasz im oddech, marnieją * i w proch się obracają. Stwarzasz je napełniając swym duchem * i odnawiasz oblicze ziemi. Niech chwała Pana trwa na wieki, * niech Pan się raduje z dzieł swoich. Niech miła Mu będzie pieśń moja, * będę radował się w Panu. II czytanie * Rz 8, 8-17 Wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi Bracia: Ci, którzy według ciała żyją, Bogu podobać się nie mogą. Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś ktoś nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy. Skoro zaś Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na skutki grzechu, duch jednak ma życie na skutek usprawiedliwienia. A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa Jezusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha. Jesteśmy więc, bracia, dłużnikami, ale nie ciała, byśmy żyć mieli według ciała. Bo jeżeli będziecie żyli według ciała, czeka was śmierć. Jeżeli zaś przy pomocy ducha uśmiercać będziecie popędy ciała, będziecie żyli. Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi. Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: Abba, Ojcze”. Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi. Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy, by też wspólnie mieć udział w chwale. Sekwencja Przybądź Duchu Święty,Ześlij z nieba wziętyŚwiatła Twego Ojcze ubogich,Przyjdź, Dawco łask drogich,Przyjdź, Światłości najmilszy zgości,Słodka serc radości,Słodkie pracy Tyś ochłodą,W skwarze żywą wodą,W płaczu najświętsza,Serc wierzących wnętrzaPoddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia,Cóż jest wśród stworzenia?Jeno cierń i co nieświęte,Oschłym wlej zachętę,Ulecz serca co jest harde,Rozgrzej serca twarde,Prowadź Twoim wierzącym,W Tobie ufającym,Siedmiorakie zasługę męstwa,Daj wieniec zwycięstwa,Daj szczęście bez miary. Aklamacja przed Ewangelią * Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernychi zapal w nich ogień swojej miłości. Ewangelia * J 14, 15-16. 23b-26 Duch Prawdy was wszystkiego nauczy Jezus powiedział do swoich uczniów: «Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Parakleta da wam, aby z wami był na zawsze. Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. a nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca. To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem». Ku refleksji Pan powierzył Duchowi Świętemu swoją własność, to jest człowieka, który wpadł w ręce zbójców. Nad nim sam się wzruszył, opatrzył jego rany i za niego dał dwa królewskie my, którzy otrzymaliśmy przez Ducha Świętego obraz i napis Ojca, i Syna mamy pomnożyć denar nam dany i pomnożony zwrócić naszemu Panu. św. Ireneusz (II w.), LG II, s. 802n. Duch Święty uświęcający KościółOgół wiernych, mających namaszczenie od Świętego, nie może zbłądzić w wierze i tę szczególną swoją właściwość ujawnia przez nadprzyrodzony zmysł wiary całego ludu, gdy "poczynając od biskupów aż po ostatniego z wiernych świeckich" ujawnia on swą powszechną zgodność w sprawach wiary i obyczajów. Albowiem dzięki owemu zmysłowi wiary, wzbudzanemu i podtrzymywanemu przez Ducha prawdy, Lud Boży pod przewodem świętego urzędu nauczycielskiego - za którym wiernie idąc, już nie ludzkie, lecz prawdziwie Boże przyjmuje słowo - niezachwianie trwa "przy wierze raz podanej świętym", wnika w nią głębiej z pomocą słusznego osądu i w sposób pełniejszy stosuje ją w ten sam Duch Święty nie tylko przez sakramenty i posługi uświęca i prowadzi Lud Boży oraz cnotami go przyozdabia, ale "udzielając każdemu jako chce" darów swoich, rozdziela między wiernych wszelakiego stanu także szczególne łaski, przez które czyni ich zdatnymi i gotowymi do podejmowania rozmaitych dzieł lub funkcji mających na celu odnowę i dalszą pożyteczną rozbudowę Kościoła, zgodnie ze słowami: "Każdemu... dostaje się objaw Ducha dla ogólnego pożytku". A ponieważ te charyzmaty, zarówno najznamienitsze, jak i te bardziej zwyczajne, a szerzej rozpowszechnione, są nader stosowne i pożyteczne dla potrzeb Kościoła, przyjmować je należy z dziękczynieniem i ku pociesze. Sobór Watykański II, Lumen gentium, nr 4 i II, s. 772-773. Pozwólcie przeto, że tak jak zawsze przy bierzmowaniu biskup, i ja dzisiaj dokonam owego apostolskiego włożenia rąk na wszystkich tu zgromadzonych, na wszystkich moich rodaków. W tym włożeniu rąk wyraża się przejęcie i przekazanie Ducha Świętego, którego apostołowie otrzymali od samego Chrystusa, kiedy po zmartwychwstaniu przyszedł do nich "drzwiami zamkniętymi" ( 20,19 ) i rzekł: "Weźmijcie Ducha Świętego" (J 20,22). Tego Ducha: Ducha zbawienia, odkupienia, nawrócenia i świętości, Ducha prawdy, Ducha miłości i Ducha męstwa - odziedziczonego jako żywą moc po apostołach - przekazywały po tyle razy biskupie dłonie całym pokoleniom na ziemi polskiej. Tego Ducha pragnę wam dzisiaj przekazać, tak jak przekazywał Go swoim współczesnym biskup rodem ze Szczepanowa. Pragnę wam dziś przekazać tego Ducha, ogarniając sercem z najgłębszą pokorą to wielkie "bierzmowanie dziejów", które mówię za Chrystusem samym: "Weźmijcie Ducha Świętego!" (J 20,22). I mówię za Apostołem: "Ducha nie gaście!" (1Tes 5,19). I mówię za Apostołem: "Ducha Świętego nie zasmucajcie!" (por. Ef 4,30).Musicie być mocni, drodzy bracia i siostry! Musicie być mocni tą mocą, którą daje wiara! Musicie być mocni mocą wiary! Musicie być wierni! Dziś tej mocy bardziej wam potrzeba niż w jakiejkolwiek epoce dziejów. Musicie być mocni mocą nadziei, która przynosi pełną radość życia i nie dozwala zasmucać Ducha Świętego!Musicie być mocni mocą miłości, która jest potężniejsza niż śmierć, jak to objawił św. Stanisław i błogosławiony Maksymilian Maria Kolbe. Musicie być mocni miłością, która "cierpliwa jest, łaskawa jest… nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą… nie pamięta złego; nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz wpółweseli się z prawdą". Która "wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko przetrzyma", tej miłości, która "nigdy nie ustaje" (1Kor 13,4-8).Musicie być mocni, drodzy bracia i siostry, mocą tej wiary, nadziei i miłości świadomej, dojrzałej, odpowiedzialnej, która pomaga nam podejmować ów wielki dialog z człowiekiem i światem na naszym etapie dziejów - dialog z człowiekiem i światem, zakorzeniony w dialogu z Bogiem samym: z Ojcem przez Syna w Duchu Świętym - dialog zbawienia. Jan Paweł II, Kraków - Błonia, nr 4. Moc Boża"Pokój wam" - powiedział Jezus do apostołów, którzy ze strachu pozamykali się w wam - to znaczy: nie jesteście sami, nie lękajcie się, jesteście że mogą przyjść trudności, cierpienie, śmierć nad wami Duch Boży - moc Boża. Wszystko i obróci się ku - to obudzenie świadomości, że jesteśmy w potężnych rękach bardzo nam potrzeba takiego pokoju, kiedy tyle ogarnia nas lęków. ks. Jan Twardowski, Wszędy pełno Ciebie, s. 42. Duch ŚwiętyMożemy sobie wyobrażać Boga Ojca. W rzeźbie i malarstwie przedstawiamy Go nieraz jako starca z brodą. Możemy sobie wyobrażać Pana Jezusa, bo przecież stał się sposób wyobrazić sobie Ducha Świętego. Wszystkie znaki, jak gołębica czy ogień, nie wypowiadają Jego widzimy Ducha Świętego, tak jak nie widzimy wiatru, ale widzimy Jego strażnikiem duchowości i niewyobrażalnej wielkości a jednocześnie bliski nam, bo stale spotykamy się z Jego działaniem i Nim jesteśmy ogarnięci. ks. Jan Twardowski, Wszędy pełno Ciebie, s. 114. W naszym życiuIle razy w naszym życiu przeżywamy Zesłanie Ducha Świętego, a nawet nie wiemy, że to właśnie On. Nagle rozumiemy prawdę Bożą, jej wagę w danej chwili powołań, nawróceń, spowiedzi… ks. Jan Twardowski, Wszędy pełno Ciebie, s. 182. Katechezy: Otrzymałeś Ducha Świętego * Zjednoczeni w Duchu Świętym obywatele Kościoła * W mocy Ducha Świętego – sakrament dojrzałości * Liturgia sakramentu bierzmowania. Facebook Biblioteczka Katecheza w Sieci Serwis "KERYGMA"istnieje w Sieci od WIGILIA ZESŁANIA DUCHA ŚWIĘTEGO MSZA WIGILII PIERWSZE CZYTANIE (Rdz 11, 1-9) Pomieszanie języków przy budowie wieży Babel Czytanie z Księgi Rodzaju Mieszkańcy całej ziemi mieli jedną mowę, czyli jednakowe słowa. A gdy wędrowali ze wschodu, napotkali równinę w kraju Szinear i tam zamieszkali. I mówili jeden do drugiego: «Chodźcie, wyrabiajmy cegłę i wypalmy ją w ogniu». A gdy już mieli cegłę zamiast kamieni i smołę zamiast zaprawy murarskiej, rzekli: «Chodźcie, zbudujemy sobie miasto i wieżę, której wierzchołek będzie sięgał nieba, i w ten sposób uczynimy sobie znak, abyśmy się nie rozproszyli po całej ziemi». A Pan zstąpił z nieba, by zobaczyć to miasto i wieżę, które budowali ludzie, i rzekł: «Są oni jednym ludem i wszyscy mają jedną mowę i to jest przyczyną, że zaczęli budować. A zatem na przyszłość nic nie będzie dla nich niemożliwe, cokolwiek zamierzą uczynić. Zejdźmy więc i pomieszajmy tam ich język, aby jeden nie rozumiał drugiego!». W ten sposób Pan rozproszył ich stamtąd po całej powierzchni ziemi, i tak nie dokończyli budowy tego miasta. Dlatego to nazwano je Babel, tam bowiem Pan pomieszał mowę mieszkańców całej ziemi. Stamtąd też Pan rozproszył ich po całej powierzchni ziemi. Oto słowo Boże. 1 PSALM RESPONSORYJNY (Ps 33, 10-11. 12-13. 14-15) Refren: Szczęśliwy naród wybrany przez Pana. Pan udaremnia zamiary narodów, * wniwecz obraca zamysły ludów. Zamiary Pana trwają na wieki, * zamysły Jego serca przez pokolenia. Refren: Szczęśliwy naród wybrany przez Pana. Błogosławiony lud, którego Pan jest Bogiem, * naród, który On wybrał na dziedzictwo dla siebie. Pan spogląda z nieba, * widzi wszystkich ludzi. Refren: Szczęśliwy naród wybrany przez Pana. Patrzy z miejsca, gdzie przebywa, * na wszystkich mieszkańców ziemi. On, który serca wszystkich ukształtował, * który zważa na wszystkie ich czyny. Refren: Szczęśliwy naród wybrany przez Pana. DRUGIE CZYTANIE (Wj 19, 3-8a. 16-20b) Bóg zstępuje na górę Synaj w ogniu Czytanie z Księgi Wyjścia Mojżesz wstąpił na górę do Boga, a Pan zawołał na niego z góry i powiedział: «Tak powiesz domowi Jakuba i to oznajmisz Izraelitom: Wy widzieliście, co uczyniłem Egiptowi, jak niosłem was na skrzydłach orlich i przywiodłem was do Mnie. Teraz jeśli pilnie słuchać będziecie głosu mego i strzec mojego przymierza, będziecie szczególną moją własnością pośród wszystkich narodów, gdyż do Mnie należy cała ziemia. Lecz wy będziecie Mi królestwem kapłanów i ludem świętym. Takie to słowa powiedz Izraelitom». Mojżesz powrócił i zwołał starszych ludu, i przedstawił im wszystko, co mu Pan nakazał. Wtedy cały lud jednogłośnie powiedział: «Uczynimy wszystko, co Pan nakazał». Trzeciego dnia rano rozległy się grzmoty z błyskawicami, a gęsty obłok rozpostarł się nad górą i rozległ się głos potężnej trąby, tak że cały lud przebywający w obozie drżał ze strachu. Mojżesz wyprowadził lud z obozu naprzeciw Boga i ustawił u stóp góry. Góra zaś Synaj była cała spowita dymem, gdyż Pan zstąpił na nią w ogniu, i unosił się z niej dym jak z pieca, i cała góra bardzo się trzęsła. Głos trąby się przeciągał i stawał się coraz donioślejszy. Mojżesz mówił, a Bóg odpowiadał mu wśród gromów. Pan zstąpił na górę Synaj, na jej szczyt. I wezwał Mojżesza na szczyt góry. Oto słowo Boże. 2 PSALM RESPONSORYJNY (Dn 3, 52. 53-54. 55-56) Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże. Błogosławiony jesteś, Panie, Boże naszych ojców, * pełen chwały i wywyższony na wieki. Błogosławione imię Twoje † pełne chwały i świętości, * uwielbione i wywyższone na wieki. Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże. Błogosławiony jesteś w przybytku Twojej świętej chwały, * uwielbiony i przesławny na wieki. Błogosławiony jesteś na tronie swojego królestwa, * uwielbiony i przesławny na wieki. Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże. Błogosławiony jesteś Ty, co spoglądasz w otchłanie, † który zasiadasz na Cherubach, * pełen chwały i wywyższony na wieki. Błogosławiony jesteś na sklepieniu nieba, * pełen chwały i wywyższony na wieki. Refren: Chwalebny jesteś, wiekuisty Boże. Albo: 2 PSALM RESPONSORYJNY (Ps 19, 8-9. 10-11)Refren: Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne. Prawo Pańskie jest doskonałe i pokrzepia duszę, * świadectwo Pana jest pewne, nierozważnego uczy mądrości. Jego słuszne nakazy radują serce, * jaśnieje przykazanie Pana i olśniewa oczy. Refren: Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne. Bojaźń Pana jest szczera i trwa na wieki, * sądy Pana prawdziwe, wszystkie razem słuszne. Cenniejsze nad złoto, nad złoto najczystsze, * słodsze od miodu płynącego z plastra. Refren: Słowa Twe, Panie, dają życie wieczne. TRZECIE CZYTANIE (Ez 37, 1-14) Duch daje życie Czytanie z Księgi proroka Ezechiela Spoczęła na mnie ręka Pana, i wyprowadził mnie On wduchu na zewnątrz, i postawił mnie pośród doliny. Była ona pełna kości. I polecił mi, abym przeszedł dokoła nich, i oto było ich na obszarze doliny bardzo wiele. Były one zupełnie wyschłe. I rzekł do mnie: «Synu człowieczy, czy kości te powrócą znowu do życia?». Odpowiedziałem: «Panie Boże, Ty to wiesz». Wtedy rzekł On do mnie: «Prorokuj nad tymi kośćmi i mów do nich: „Wyschłe kości, słuchajcie słowa Pana”. Tak mówi Pan Bóg: Oto Ja wam daję ducha, byście ożyły. Chcę was otoczyć ścięgnami i sprawić, byście obrosły ciałem, i przybrać was w skórę, i dać wam ducha, byście ożyły i poznały, że Ja jestem Pan». I prorokowałem, jak mi było polecone, a gdy prorokowałem, oto powstał szum i trzask, i kości jedna po drugiej zbliżały się do siebie. I patrzyłem, a oto powróciły ścięgna i wyrosło ciało, a skóra pokryła je z wierzchu, ale jeszcze nie było w nich ducha. I powiedział do mnie: «Prorokuj do ducha, prorokuj, o synu człowieczy, i mów do ducha: Tak powiada Pan Bóg: Z czterech wiatrów przybądź duchu i powiej po tych pobitych, aby ożyli». Wtedy prorokowałem tak, jak mi nakazał, i duch wstąpił w nich, a ożyli i stanęli na nogach – wojsko bardzo, bardzo wielkie. I rzekł do mnie: «Synu człowieczy, kości te to cały dom Izraela. Oto mówią oni: Wyschły kości nasze, znikła nadzieja nasza, już po nas. Dlatego prorokuj i mów do nich: Tak mówi Pan Bóg: Oto otwieram wasze groby i wydobywam was z grobów, ludu mój, i wiodę was do kraju Izraela, i poznacie, że Ja jestem Pan, gdy wasze groby otworzę i z grobów was wydobędę, ludu mój. Udzielę wam mego ducha po to, byście ożyli, i powiodę was do kraju waszego, i poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i wykonam» – mówi Pan Bóg. Oto słowo Boże. 3 PSALM RESPONSORYJNY (Ps 107 (106), 2-3. 4-5. 6-7. 8-9) Refren: Chwalmy na wieki miłosierdzie Pana. Albo: Alleluja. Tak niech mówią odkupieni przez Pana, * których wybawił z rąk przeciwnika i których zgromadził z obcych krain, * ze wschodu i zachodu, z północy i południa. Refren: Chwalmy na wieki miłosierdzie Pana. Błądzili na pustynnym odludziu, * do miasta zamieszkałego nie znaleźli drogi. Cierpieli głód i pragnienie * i wygasło w nich życie. Refren: Chwalmy na wieki miłosierdzie Pana. W swoim utrapieniu wołali do Pana, * a On ich uwolnił od trwogi. I powiódł ich prostą drogą, * aż doszli do miasta zamieszkałego. Refren: Chwalmy na wieki miłosierdzie Pana. Niech dziękują Panu za dobroć Jego, * za Jego cuda wobec synów ludzkich,bo głodnego nasycił, * a łaknącego napełnił dobrami. Refren: Chwalmy na wieki miłosierdzie Pana. CZWARTE CZYTANIE (Jl 3, 1-5) Wyleję Ducha mojego Czytanie z Księgi proroka Joela To mówi Pan: «Wyleję Ducha mego na wszelkie ciało, synowie wasi i córki wasze prorokować będą, starcy wasi będą mieć sny, a młodzieńcy wasi będą mieć widzenia. Nawet na sługi isłużebnice wyleję Ducha mego w owych dniach. I uczynię znaki na niebie i na ziemi: krew i ogień, i słupy dymne. Słońce zmieni się w ciemność, a księżyc w krew, gdy przyjdzie dzień Pański, dzień wielki i straszny. Każdy jednak, który wezwie imienia Pańskiego, będzie zbawiony, bo na górze Syjon i w Jeruzalem będzie wybawienie, jak przepowiedział Pan, i wśród ocalałych będą ci, których wezwał Pan». Oto słowo Boże. 4 PSALM RESPONSORYJNY (Ps 104, 1-2a. 24 i 35c. 27-28. 29b-30) Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Albo: Alleluja. Błogosław, duszo moja, Pana, * Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki! Odziany w majestat i piękno, * światłem okryty jak płaszczem. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Jak liczne są dzieła Twoje, Panie! * Ty wszystko mądrze uczyniłeś, ziemia jest pełna Twoich stworzeń. * Błogosław duszo moja, Pana! Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Wszystko to czeka na Ciebie, * byś dał im pokarm we właściwym czasie. Gdy im dajesz, zbierają, * gdy otwierasz swą rękę, sycą się Twym dobrem. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Kiedy odbierasz im oddech, marnieją * i w proch się obracają. Stwarzasz je, napełniając swym Duchem, * i odnawiasz oblicze ziemi. Refren: Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. PIĄTE CZYTANIE (Rz 8, 22-27) Duch przychodzi z pomocą naszej słabości Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian Bracia: Wiemy, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia. Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy, oczekując przybrania za synów – odkupienia naszego ciała. W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której spełnienie już się ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda? Jeżeli jednak, nie oglądając, spodziewamy się czegoś, to z wytrwałością tego oczekujemy. Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami. Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, wie, że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą. Oto słowo Boże. ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Aklamacja: Alleluja, alleluja, alleluja. EWANGELIA (J 7, 37-39) Strumienie wody żywej Słowa Ewangelii według Świętego Jana W ostatnim, najbardziej uroczystym dniu Święta Namiotów, Jezus wstał i zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie – niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Rzeki wody żywej popłyną z jego wnętrza». A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego; Duch bowiem jeszcze nie był dany, ponieważ Jezus nie został jeszcze uwielbiony. Oto słowo Pańskie. Pierwsze Czytanie (Dz 2,1-11): Kiedy nadszedł dzień Pięćdziesiątnicy, znajdowali się wszyscy razem na tym samym miejscu. Nagle spadł z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzielały, i na każdym z nich spoczął jeden. I wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał mówić. Przebywali wtedy w Jerozolimie pobożni Żydzi ze wszystkich narodów pod słońcem. Kiedy więc powstał ów szum, zbiegli się tłumnie i zdumieli, bo każdy słyszał, jak przemawiali w jego własnym języku. Pełni zdumienia i podziwu mówili: ”Czyż ci wszyscy, którzy przemawiają, nie są Galilejczykami? Jakżeż więc każdy z nas słyszy swój własny język ojczysty? – Partowie i Medowie, i Elamici, i mieszkańcy Mezopotamii, Judei oraz Kapadocji, Pontu i Azji, Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu, Żydzi oraz prozelici, Kreteńczycy i Arabowie – słyszymy ich głoszących w naszych językach wielkie dzieła Boże”. Psalm Responsoryjny: 103 R/. Niech zstąpi Duch Twój i odnowi ziemię. Błogosław, duszo moja, Pana, Boże mój, Panie, Ty jesteś bardzo wielki! Jak liczne są dzieła Twoje, Panie, ziemia jest pełna Twych stworzeń. Kiedy odbierasz im oddech, marnieją i w proch się obracają. Stwarzasz je, napełniając swym duchem i odnawiasz oblicze ziemi. Niech chwała Pana trwa na wieki, niech Pan się raduje z dzieł swoich, Niech miła Mu będzie pieśń moja, będę radował się w Panu. Drugie Czytanie (1Kor ): Ga 5, 16-25 Bracia: Postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała. Ciało bowiem do czego innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciało, i stąd nie ma między nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co chcecie. Jeśli jednak pozwolicie się prowadzić duchowi, nie będziecie podlegać Prawu. Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, bałwochwalstwo, czary, nienawiść, spory, zawiść, gniewy, pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą. Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Przeciw takim cnotom nie ma Prawa. A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami. Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy. SEKWENCJA : Przybądź, Duchu Święty, Ześlij z nieba wzięty Światła Twego strumień. Przyjdź, Ojcze ubogich, Przyjdź, Dawco łask drogich, Przyjdź, Światłości sumień. O, najmilszy z gości, Słodka serc radości, Słodkie orzeźwienie. W pracy Tyś ochłodą, W skwarze żywą wodą, W płaczu utulenie. Światłości najświętsza, Serc wierzących wnętrza Poddaj Twej potędze. Bez Twojego tchnienia, Cóż jest wśród stworzenia? Tylko cierń i nędze. Obmyj, co nieświęte, Oschłym wlej zachętę, Ulecz serca ranę. Nagnij, co jest harde, Rozgrzej serca twarde, Prowadź zabłąkane. Daj Twoim wierzącym, W Tobie ufającym, Siedmiorakie dary. Daj zasługę męstwa, Daj wieniec zwycięstwa, Daj szczęście bez miary. Śpiew przed Ewangelią (---): Alleluja, alleluja, alleluja. Przyjdź, Duchu Święty, napełnij serca swoich wiernych i zapal w nich ogień swojej miłości. Tekst Ewangelii (J 20,19-23): Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!» A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana. A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane». «Weźmijcie Ducha Świętego» Mons. José Ángel SAIZ Meneses, Arcybiskup Sewilli (Sevilla, Hiszpania) Dzisiaj, w Dzień Zesłania Ducha Świętego, spełnia się obietnica, którą Chrystus złożył Apostołom. Wieczorem w dzień Paschy tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego» (J 20,22). Przybycie Ducha Świętego w Dzień Zesłania odnawia i prowadzi do pełni ten dar w sposób uroczysty i z zewnętrznymi tego przejawami. To kulminacja tajemnicy paschalnej. Duch, którego obwieszcza Jezus, stwarza w uczniu nową jakość człowieczeństwa i tworzy jedność. Kiedy pycha ludzi prowadzi ich do rzucenia wyzwania Bogu poprzez zbudowanie wieży Babel, Bóg miesza ich języki i nie mogą się porozumieć. W Zesłanie Ducha Świętego dzieje się odwrotnie: przez łaskę Ducha, Apostołowie mogą być zrozumiani przez ludzi najróżniejszych narodowości i języków. Duch Święty jest wewnętrznym Mistrzem, który prowadzi ucznia do prawdy, który skłania go do czynienia dobra, który go pociesza w bólu, który przemienia go od wewnątrz, dając mu nową siłę i nowe zdolności. Pierwszego dnia Zesłania ery chrześcijańskiej, Apostołowie byli zgromadzeni w towarzystwie Maryi i modlili się. Skupienie, postawa modlitewna są nieodzowne, aby otrzymać Ducha. «Nagle dał się słyszeć z nieba szum, jakby uderzenie gwałtownego wiatru, i napełnił cały dom, w którym przebywali. Ukazały się im też języki jakby z ognia, które się rozdzieliły, i na każdym z nich spoczął jeden» (Dz 2,2-3). Wszyscy napełnili się Duchem Świętym i zaczęli odważnie głosić. Ci przerażeni ludzie zostali przemienieni w odważnych głosicieli, którzy nie bali się więzienia, tortur, ani męczeństwa. Nie jest to dziwne; była w nich moc Ducha. Duch Święty, Trzecia Osoba Przenajświętszej Trójcy, jest duszą mojej duszy, życiem mojego życia, istnieniem mojego istnienia; uświęca mnie, jest gościem najgłębszego wnętrza mojej osoby. Aby osiągnąć dojrzałość w życiu wiary, konieczne jest, by relacja z Nim była coraz bardziej świadoma, bardziej osobista. Świętując Zesłanie Ducha, otwórzmy na oścież drzwi naszego wnętrza. Myśli na dzisiejszą Ewangelię «Gdzie jest Kościół, tam jest i Duch Boga; a gdzie jest Duch Boży, tam jest Kościół i wszelka łaska» (Święty Ireneusz z Lyonu) «Sakrament Pokuty wynika bezpośrednio z tajemnicy paschalnej. Przebaczenie nie jest owocem naszych wysiłków, ale darem Ducha Świętego, który zanurza nas w kąpieli miłosierdzia i łaski, która płynie bez przerwy z otwartego na oścież serca Chrystusa ukrzyżowanego i Zmartwychwstałego» (Franciszek) «Symbol Apostolski łączy wiarę w odpuszczenie grzechów z wiarą w Ducha Świętego, a także z wiarą w Kościół i w komunię świętych. Chrystus Zmartwychwstały, dając Apostołom Ducha Świętego, udzielił im swojej Boskiej władzy odpuszczania grzechów» (Katechizm Kościoła Katolickiego, nr 976) Inne komentarze Msza w Wigilię (J 7,37-39) «Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza» Rev. D. Joan MARTÍNEZ Porcel (Barcelona, Hiszpania) Dzisiaj kontemplujemy osobę Jezusa w ostatni dzień Święta Namiotów, gdy to stojąc zawołał donośnym głosem: «Jeśli ktoś jest spragniony, a wierzy we Mnie - niech przyjdzie do Mnie i pije! Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza» (J 7,37-38). Powiedział to o Duchu. Zstąpienie Ducha jest teofanią, w której wiatr i ogień przypominają nam o transcendencji Boga. Po otrzymaniu Ducha, uczniowie przemawiają bez strachu. W Mszy świętej Wigilijnej widzimy Ducha jako “strumień wody żywej”, niczym ten który wypłynął z Jezusa; i jednocześnie odkrywamy, że także Kościół jest Duchem, który napełnia prawdziwym życiem. Zwykle odnosimy się do roli Ducha na poziomie osobistym, natomiast dziś Słowo Boże zaznacza Jego działanie w całej wspólnocie chrześcijan. «A powiedział to o Duchu, którego mieli otrzymać wierzący w Niego» (J 7,39). Duch tworzy jedność trwałą i mocną, która przemienia wspólnotę w jedno ciało, Ciało Chrystusa. Z drugiej strony, on sam jest źródłem różnorodności darów i charyzmatów, które nas różnią od innych i między nami samymi. Jedność jest jasnym znakiem obecności Ducha w naszych wspólnotach. Najważniejsze w Kościele jest niewidoczne, i jest to właśnie obecność Ducha, który ją ożywia. Gdy patrzymy na Kościół wyłącznie ludzkimi oczyma, bez uczynienia go przedmiotem wiary, błądzimy, gdyż niedostrzegamy w nim działania Ducha. W normalnych napięciach pomiędzy jednostką a ogółem, pomiędzy kościołem powszechnym a lokalnym, między wspólnotą nadprzyrodzoną a wspólnotą braci potrzebujemy przyprawić Kościół pielgrzymujący obecnością Królestwa Bożego. W modlitwie kolekty celebracji eucharystycznej Wigilii prosimy Boga «aby Duch Święty zjednoczył rozdzielone narody, aby każdy w swoim języku oddawał [Mu] chwałę». Obecnie musimy prosić Boga abyśmy umieli odkryć Ducha jako duszę naszej duszy, i duszę Kościoła.

psalm na zesłanie ducha świętego